شعرهایم بوی دلتنگی گرفتند گیسوانم در...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
شعرهایم بوی دلتنگی گرفتند،
گیسوانم در باد ،
و خود شانه به شانه نسیم،
نه دلسرد از زمانه ی پر درد و آه م، ونه آنچنان دلخوش،
در این زمانه سرد و دلگیر که بال پروانه ها را میبندند،
و من محکومم به شکستن شاخه ها ومجبور به شنیدن صدای گریه پرندگان،،
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
شعرها از غم و دلتنگی لبریز شده‌اند. شاعر، بی‌قرار و دردمند، نه ناامید از زندگی و نه کاملاً راضی، در جهانی سرد و بی‌رحم که حتی پرواز را هم می‌گیرد، به ناچار شاهد رنج طبیعت است. شکستن شاخه‌ها و گریه پرندگان، نماد رنج اوست.