دنیا خود هیچ ست و جهانش...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
دنیا خود هیچ ست
و جهانش حبس جان های شماست!
من از شهر ارواح
شنیدم
کله ها با خاک گفتند
باد خزانِ نکبت ایام، ناگهان
بر باغ و بوستان شما هم بگذرد!
تو می دانی زین کاروانسرا
بسی کاروان گذشت
اگر نهصدو پنجاهِ نوح را هم اینجا بمانی
در آخر منزلت گور
یا
همان دو در یکِ زیر زمین ست..!
راه دشوارست و منزل دور،
سارقان هم در کمین‌گه
برگذار سیل‌ها منزل مساز،
ای کاروانی!
این نصیحت گوش کن از من
تا نبازی مال و زَر های جوانی!
چون به ملک و منزل خود بازگردی
تو می دانی که ایمن نیستی از
باد و طوفانِ خزانی..!
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر هشدار می‌دهد که دنیا فانی و زندگی کوتاه است. گرفتنِ مال و دنیا مانعِ سعادتِ حقیقی است. گذشتگان فراوانند و سرانجام همه به خاک باز می‌گردند. پس به دنیا دل نبند و از نعمت‌های جوانی به درستی استفاده کن، زیرا آرامش حقیقی در دنیا یافت نمی‌شود.