من از تبار بذرهای صبورم که...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
من از تبارِ بذرهای صبورم
که در سکوتِ شبانه،
به سمت نورِ نگاهت
قد می‌کشند.
حسن سهرابی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، بیانگر عشق و وابستگی عمیقی است. گوینده خود را به بذرهایی تشبیه می‌کند که در سکوت شب، با صبری مثال‌زدنی، به سوی نور نگاه معشوق رشد می‌کنند. این تصویر نمادی از تلاش بی‌وقفه و امیدوارانه برای رسیدن به معشوق است.