متن انتظار عاشقانه

کوچه‌های باغِ احساسِ دلم
سبز گشت و، پُر شد از یاسِ دلم

منتظر هستم بیایی؛ با نگاه
شاد سازی، باورم را، هر پگاه

تا که از مهرِ نگاهت، بر دلم
حسّ من، گردد رها، از دستِ غم

عشق گیرد، یک طلوعِ تازه وُ
شورِ دل، بسیار؛ بی‌اندازه وُ

با حضورت،...

من از تبارِ بذرهای صبورم
که در سکوتِ شبانه،
به سمت نورِ نگاهت
قد می‌کشند.

کاش وقتی به خانه برگشتم



کفش‌های تو پشت در باشد...

و چه شیرین‌ است انتظاری که از جنس وصال نیست.
بلکه بارقه‌ای‌ست از حضور بی‌نام و نشان یار...
که در نسیمِ خیال می‌وزد و در سکوتِ کلمات،
نامت را آرام آرام می‌نویسد بر دل جهان.

چه باک اگر قرن‌ها بگذرد وقتی هر لحظه ،
آیینه‌ای‌ست برای تماشای بی‌پایانِ تو در...

ای عزیزتر از جانم،
همراه با پاییز، بیا!
باور کن،
تنها شب‌های دراز پاییز است
که مرا از دیدن تو
کیفور خواهد کرد.


شعر: #انار_مفتی
ترجمه: #زانا_کوردستانی

در محله قدیمی
خانه ی کلنگی تان 
آجرهایش بست نشسته اند

به امید اینکه روزی 
چند خط تا شده را
از خاطرات فروریخته درزشان برداری

برگرد
از دست یازده هزار موی سپید دور نامه
نجاتشان ده

من هر روز
یک تار سپید موهایم را
دور نامه می پیچم.

انتظار تو مرا کشت کجایی..؟ بازآ

در پگاهان سرشار از نور؛
با اشتیاق؛ با شور،
چشم در راهت می‌مانیم؛
و با باورِ بصیرتی وسیع؛
بینشی اصیل،
سروادِ سبزِ آمدنت را،
همچنان می‌خوانیم...

عمری به هر کوی و گذر
گشتم که پیدایت کنم
اکنون که پیدا کرده ام
بنشین تماشایت کنم
بنشین که با من هر نظر
با چشم دل با چشم سر
هر لحظه خود را مست تر
از روی زیبایت کنم
ای چشم تو شیشه ی عمر من
آغوش تو غربتم...

کاش یلدایَم به صبحِ دیدنت جان می گرفت


ای تــو خـورشیدِ پس از شبهایِ غمبارم بیا !

عمری‌ست دلِ خسته، به راهت نگران است
چشمی به ره افتاده، ولی باز نهان است

رفتی و دل افتاده به تردید و امید
کاش آیی و بنشینی، نه چون کس که روان است

شب‌ها دلِ دیوانه زِ شوقت شده آتش
آه ای تو که پیدایی و عشقت نگران است

یاد...

دریافتم کآن حضورِ عظیم،
سرابِ آبی‌ست
در کویرِ دل !

پنجره ی اتاقم را
مثل خودم معتاد کرده‌ام،
معتادِ انتظار..!

کی می‌آیی؟
در امتداد روزهای بی‌تو، ثانیه‌ها بی‌قرارند،
و من، بی‌صبرانه چشم بر راه گذاشته‌ام،
تا سایه‌ات بر آستانه‌ی این انتظار نقش ببندد.

باد، نامت را در گوش شب‌ها زمزمه می‌کند،
و ماه، خاموش به قاب پنجره‌ام خیره مانده،
گویی همه‌ی دنیا چشم به راه آمدنت دارد.

کی می‌آیی؟
تا...

از تو می نویسم ! از تویی که شدی همه وجودم،
ثانیه به ثانیه در فکر توام عشقم،
همیشه هستی در غزل های من، سبزی بهارم تویی ، گرمای تابستان من هستی ، و باز هم پاییز زیبای منی، اما زمستان بی تو سرما را در استخوان وجودم حس می...

در هر غروب
بی آنکه بدانی
دلم بی قرار و بی تاب
تا به خواب رفتنِ خورشید
پشتِ پنجره ی تنهایی
همچنان منتظر توست

نیستی
و من باز هم جرعه جرعه می نوشم
در لحظه های تنهایی ام
فنجان تلخ انتظارت را

از تو می نویسم
تویی که نمی دانم کجای این جهان هستی
نزدیکی یا دور
آیا اصلا هستی ؟!
یا تنها در خیال من حضور داری ؟!
نمی دانم
اما از تو می نویسم تا برسد به گوش باد
و زمزمه ی قاصدکها و چکاوک ها
چهل کلاغ شود
شاید...

تو می‌آیی؛ دلم، این را گواه است
همه، آدینه‌ها چشمم به راه است
پُر از نرگس شده، گلدان قلبم
بیا؛ احساسم آخر بی‌گناه است

بهار آمده است اما
دلم بی تو
هنوز پاییزی است
و واژگانِ شعرم
دلتنگ و بی قرار اند
دلتنگ و بی حوصله
ای کاش
با طلوعِ خورشید
و به همراهِ لبخندِ بابونه ها و رقصِ قاصدکها
نسیمِ بهاری
خبرِ آمدنت را برایم می آورد.

ما با هم نمیرسم
اما
ما به هم میرسیم،
یک روزی و در یک جایی،
خدا کند آن روز با عشق باشد
و
نه بی عشق،
با عشق میتوان دنیایی را ساخت
و
بی عشق میتوان دنیایی را سوخت،
گاهی وقتها یک "حرف" میتواند سرنوشت یک آدم را عوض کند......

با خـیالِ آمدنت
هر صـبح
در باغِ آرزوهایم
پشتِ پرچینِ گلهای یاس
همراه عاشقانه های هر روزه ام
تو را به انتظار می نشینم

گفته اند یک روز،می آید برای دیدنم
گفته اند آخر به پایان می رسد این انتظار

مثل یک غنچه که تازه سر زده از شاخه ها
سبز، هستم بی قرارم بی قرارم بی قرار

شاید
همه سهم من این است
که از ابتدای صبح
تا پایان شب
چشم انتظار تو باشم
تویی که
جانِ جانم شدی
و مضمون عاشقانه هایی
که هر روز و هر لحظه
برایت می سرایم