در غیاب تارهای بی کوک و...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
در غیاب تارهای بی کوک و کمان ،
غصه می سوزد مرا
کوچه میخواند تو را
باغبان از کوچه باغات رفته ست!
آسمان بی حوصله ،
حجم هوا ابری شده
ناودان دلتنگ شرشر ست!
دل هوای یار دیرین کرده و
چتر هوای خیس شدن!
بیا و باران را گو
که بی آهنگ ببار..!
سید اسلام فاطمی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
شعر فاطمی، تصویر شاعرانه‌ای از دلتنگی و انتظار است. بی‌حالی طبیعت، انعکاس غم شاعر است. کوچه، فراخوان عشق از دست رفته را می‌دهد و باران بی‌هارمونی، نمادی از اشک‌های فروخفته‌ی اوست. شاعر در انتظار یار دیرینش، از طبیعت بی‌روح و بی‌موسیقی، به باران التماس آرامش می‌کند.