برای مرصاد نوه ی عزیزم مرصاد...

برای مرصاد، نوه‌ی عزیزم



مرصاد، ای روشنی چشمان ما
امسال
قدم به سرزمین قشنگ پیش‌دبستانی گذاشتی
با کوله‌پشتی کوچکت
که پر از رویاهای رنگارنگ بود

نور دیده ام
می‌بینم که دستان کوچکت
مداد را تازه یاد گرفته
و با نقاشی‌های کودکانه‌ات
جهان را تازه می‌کنی
هر خطی که می‌کشی
قصه‌ای می‌شود برای گفتن

عزیزتر از،جانم
چه زیبا می‌خوانی
"الف با آ آ آ"
و چه شیرین می‌شمری
اعداد را با انگشتان کوچکت
گویی تمام دنیای دانش
در مشت کوچک تو جا می‌گیرد

نوه‌ی عزیزم
وقتی صبحگاهان
یونیفورم ات را می‌پوشی
و کوله‌ات را بر پشت کوچکت می‌اندازی
چقدر قشنگ می‌شوی
همچون پروانه‌ای
که تازه بال گشوده است

مرصادِ من
در مدرسه
نه تنها الفبا می‌آموزی
که رفاقت را
و مهربانی را
در نان و پنیری که با دوستت تقسیم می‌کنی

پسرکم
به درختان
به پرنده‌ها خیره می‌شوی
می‌دانم
داری با آنها صحبت می‌کنی
به زبان خودت

مرصاد عزیز
بدان که این راه تازه شروع شده

فقط آغاز ماجراجویی بزرگ توست
همان‌قدر از یادگیری لذت ببر
که از بازی کردن شاد می‌شوی

من همیشه
کنارت هستم
همان‌گونه که اکنون
در حیاط مدرسه
انتظارت را می‌کشم
با بسته‌ای شیرینی
و چشمانی پر از انتظار
برای شنیدن قصه‌های تو
از روزی که گذرانده ای