ما از تبار پنجره بودیم ما...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
ما از تبار پنجره بودیم
ما از تبار پنجره ماندیم
یک عمر آه کشیدیم و مُردیم
در حسرت کبوتر چاهی...
آرمان صفاریان
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر از نسلی میگوید که آرزومند و چشمانتظار بودند، گویی پنجرهای رو به امید. آنها تمام عمر با حسرت و آه سپری کردند و به خواستههایشان نرسیدند، مانند کبوتر چاهی که همیشه دور از دسترس بود و آرزویی دستنیافتنی باقی ماند.
