در ساحل نگاهت، دریای عشق موج می زند
گلبرگ بوسه ات، نغمه ی شور و عشق می خواند

پنجره ی دلم به روی بهارِ تو باز می شود
نورِ وجودت، تاریکیِ غم را می زداید

در آغوشِ گرمِ تو، غرقِ آرامش می شوم
بوسه یِ خورشیدِ عشقت، جانِ دلم را می آراید

عطرِ گلِ رزِ عشقت، در فضایِ دلم می پیچد
عشق و زیبایی، در قلبِ من می درخشد

ای یارِ سفر کرده، بازگرد به آشیانِ دلم
بی تو، در قفسِ تنهایی، دلم تاب نمی آورد

در چشم هایِ تو، نغمه یِ عشق و شور می بینم
در لب هایِ تو، زمزمه یِ امید و صفا می شنوم

نامِ تو، وردِ زبانِ من است
یادِ تو، در قلبِ من جاودان است

ای یارِ جان، ای همدمِ من
بی تو، زندگی برایم بی معنی است
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
غزل قدیمی