متن احساسات درونی

دیگران بیرونِ مرا می‌بینند و چه‌ بسا به تصوّری که از من دارند، غبطه میخورند.
اما درون من. درون مرا هیچ‌ کس نمی‌تواند ببیند؛ حتی نزدیکترین کسان من.
تازه، چه میتوانند بکنند؟ در نهایت احساس همدردی!›‌

تورا گم نکرده ام
وهنوز فراموشی سراغم نیامده ست
اما لرزش لبها و تپش قلبم
مجال گفتن « می خواهمت »را ازمن گرفته ست
و شگفت آنکه در هر رگم « جان منی تو» جریان دارد.

باحسین درخلوتم دادِ سخنها داده ام
نتوان گفت "،صم بکم" برزبانم جاری است

این زندگیه منه
و میخوام بدونی که
من هم خوشحالم هم ناراحت
و هنوز دارم سعی میکنم که
بفهمم چطور همچین چیزی ممکنه!

به رگ‌هایم نگاه کن!
دست‌هایم را ببین!
رازِ خطوطِ زندگانیم را،
از فالِ خطوطِ دست‌هایم،
رمز بگشای!
من،
خط خطی می‌شوم هنوز؟

دلتنگ خودم هستم .
این جمله ب تنهایی خودش یک دنیا حرف و فلسفه است .