شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
کاش ، بیرون شوی از قاب، دلگیرم.حجت اله حبیبی...
دل مبند،شادی !به دل بسته نمی رسد .حجت اله حبیبی......
بغض هایم ، راه شادی را بست.حجت اله حبیبی...
آرزویم دیدن یک آرزوست.حجت اله حبیبی...
دلبر!بیاتا دل بردارم ،از همه...
همه رفتند از این شهر شلوغ...حجت اله حبیبی...
تا تو راهی نیست .حجت اله حبیبی...
بعضی ها بُردندبی ادعا .حجت اله حبیبی...
ای کاش آدم آدم می شد .حجت اله حبیبی...
هر انجامی آغازی دارد.حجت اله حبیبی...
بنویس به زودی درست میشه .حجت اله حبیبی...
فریاد کن با سکوت .حجت اله حبیبی...
در فکرِ کوهم..تخیلِ واقعی..نه خیالِ خام.....
خار ، خوار نیست، گُل می دهد .حجت اله حبیبی...
می رسمامید را باور کنم. حجت اله حبیبی...
می رسم آخربه دستان خدا .حجت اله حبیبی...
زِ مادر مرگ می زاید. حجت اله حبیبی...
غروب آغاز پایان استحجت اله حبیبی...
صبح چشمان تو، بر کوه دلم می تابدحجت اله حبیبی...
شب ، نور می زاید .حجت اله حبیبی...
تمام آرزوی پنجره« رسیدن » استحجت اله حبیبی...
ای عشق ، دمی بگذر از کوچه ی ما. حجت اله حبیبی...
سفر در خویش ، پایانی ندارد. حجت اله حبیبی...
خویشتن شناس ، عیب جو، نمی شود. حجت اله حبیبی...
راهت را عوض کن تا عوضی نشده ایحجت اله حبیبی...
به قرار نیامدی بی قرار رفتمحجت اله حبیبی...