متن فراق جانسوز

‏ای که بودی ذوقِ جان و دلارامِ دلم،
‏بعد از تو مرگ باشد امید و آرامِ دلم!
‏

بی تو..،
پایان حیات من چقدر نزدیک است.

خبر به دورترین نقطه‌ی جهان برسد
نخواست او به من خسته ـ بی‌گمان ـ برسد

شکنجه بیشتر از این‌؟ که پیش چشم خودت‌
کسی که سهم تو باشد، به دیگران برسد

چه می‌کنی‌؟ اگر او را که خواستی یک عمر
به راحتی کسی از راه ناگهان برسد…

رها کنی‌، برود،...