متن لب یار

نی لبک را دوست دارم اما حسودم من به او
چون لبت را لمس دارد دائما مانند غو

پاییز که می شود
خدا غزل می گوید
پر از مراعات نظیر و آرایه

انار و لب یار
رنگ عشاق و برگها
باران و چشمان
سرد و زرد و درد
خش خش برگ و خس خس سینه
غُرغر و شُرشر و نَم نم ابرها

قافیه باران و ناودان
ردیفش چتر...

جزقندِلب‌یار
که‌آرامش‌جان‌است
هرقند‌که‌خوردیم‌زیادش‌به‌‌زیان‌است