متن لحظه های آرامش

فردا
نه دشمنی ناشناس،
بلکه دوستی‌ست
که هنوز سلام نکرده.

در کوچه‌های بی‌نقشه
قدم می‌زنم،
و بوی نان تازه
از پنجره‌ای باز
به قلبم لبخند می‌زند.

خورشید،
اگرچه گاهی پشت ابر می‌ماند،
اما هنوز گرم است،
و هر طلوع
وعده‌ای‌ست از ادامه.

دستانم
سبد کوچکی‌اند
پر از شایدها،
که با...

لبم از زمزمه نام تو آرام شد و

حرفی از خاطره ها ماند ،

میان نفسم

باد، نوازشگر روسری سبزم شده، می‌رقصد، می‌پیچد، قصه‌ای از رهایی در گوشم زمزمه می‌کند. طلاییِ غروب روی تن شهر لم داده، و من در میان این رنگ‌ها، سبک‌تر از خاطره‌ای در باد، بهار را نفس می‌کشم.

حتی لولای پنجره هم
بوی یاس می گیرد،
صبح یعنی همین...