متن صبح عاشقانه

صبحم با خیال تو آغاز می شود
خیالی شیرین
خیالی دوست داشتنی
که چون زمزمه ی قمریکان باغ
بر شاخه های گل سرخ
آهسته نجوا می کنی
دلدادگی را در گوش گندمزارها

ای عشق تو شیرینی چون شهد و عسل برجان

ذاتت همــه زیــبایی ای عــطرِ تو چون ریحان

خندان و غزلخوان شد، دل؛ صبح سـحر با تو

چون بلبلکان خــندان چون قمریکـان رقصان

دوباره صــبح و لـبخنــدِ گل ناز
ز عشقت گشته ام جـانا غزلساز

بیــا تا خود ببینی که به سویت
دلــم همچون کـبوتر کرده پرواز

صــبح یعنی که معــطّر شده با تــو جانم


خیر باشد همه روزت سـلام ای همه جان


#بادصبا

می دمد خــورشیدِ عشــق تا نگاهم می کنی

صبحِ من با تو قشنگ چون پرِ پروانه هاست

صبح
هنگامِ طلوعِ آفتاب
یا صدای قمریانِ شادِ شاد
می سرایم
من تو را ای مهربان
سطر بر سطرِ دلِ دیوانه ام
می شوم سرمست و می خوانم به جان
همچو گنجشکان به روی شاخه ها
واژه هایم
با خیالتِ مستِ مست
بوته ی احساس پر از یاسِ زرد
یاسمن...

دوباره صــبح و لـبخنــدِ گل ناز
ز عشقت گشته ام جـانا غزلساز

بیــا تا خود ببینی که به سویت
دلــم همچون کـبوتر کرده پرواز

عسل می‌ریزد از: جام لبانت، در پگاهِ مهر
چه شوری دارد آن، گل‌بوسه از: شیرین‌لبانِ تو

حتی لولای پنجره هم
بوی یاس می گیرد،
صبح یعنی همین...

تو بگویی “صبح بخیر”،
آفتاب زودتر از همیشه بیدار می‌شود،
پنجره‌ها دهان باز می‌کنند
تا عطر تو را نفس بکشند.

دستم را که میگیری،
درختان از شوق
شکوفه‌هایشان را روی پیراهنم می‌ریزند،
و کوچه‌ها پر از ردپای نور می‌شوند.

باران اگر ببارد،
تو را بهانه کرده است،
و اگر نبارد،...

چای سر صبح را...
باید با نگاه تو طعم دار کرد...
چه چیزی تلخ تر از قند...
در حضور چشم های تو...

صبح است و دلم لک زده لبخندت را.

آن گونه ی سرخ و آن لب قندت را.

برخیز جانم
صبح دیدار است
آفتاب دارد به ما می خندد
نسیم صبحگاهی
رقص کنان از دم گیسویت
عطر عشق را به مشامم می رساند
برخیز و با لبخندت
دنیایم را به هم بریز
تا من خودم را
در آینه ی چشم هایت ببینم
و دلبرانه ترین واژه هایم را...

بیدار شدنت بانو آغاز شقایق هاست

گرچه صبح شد ولی تو دیده بگشا،

برخیز که داستانیست تماشای تو

ارس آرامی

فکر دهان تنگ توام داشت در میان

تا صبح بی پیاله مِی ناب می زدم

شاعر: ارس آرامی

می شود در چشمان شیرین تو به خواب رفت،

و یک بیستون،
نقش بر طاق خیال زد

و با نوایی تیشه فرهاد،
صبح را چشم باز کرد...

ارس آرامی

‌اے ڪه
از‌ صبح بهار
نیز دل انڪَیزترے

شاخه‌ے نسترنے پیچڪ آغوش منے

صبح
آغاز شد و‌
چشم دلم‌ منتظرت

پلڪ بڪَشاے ڪه آغاز من و جان منے


⁦
️️️