متن پریسکه

هر بار
به آینه نگاه می‌کنم
یک خاطره
کمتر مرا می‌شناسد
مثل قلبم که
دیگر نمی‌داند
چرا باید بزند



19 مهر ماه سال 1404

قالب شعر :
پریسکه

اینجا‌
جلجتا
فقط محلی
روی نقشه نیست
جغرافیای درونی ما
برهنه
تکه‌تکه
و همیشه
در اوجِ فریادِ بی‌پاسخ



16 مهرماه 1404 شمسی

قالب شعر :
پریسکه

بر جغرافیایِ تاریخ

قلب‌ها را

نقطه‌چین کشیده اند

تا بمب‌ها

راحت‌تر

مسیرشان را پیدا کنند



سوم مهر ماه 1404 شمسی

قالب شعر :

پریسکه

بذر هم نذر کنی خیابان بیابانم یک طرفه است

علی هم که باشی اگر کوفه نخواهدت
ابن ملجم ها برسرت آوار می شوند

بعدِ سلاخی دوشاب

دوغ خاردار

نوش تان

برای دیدنت نور می خواستم
به ایوان کشاندمت
نمیدانستم اسیر مهتابی🌜

زندگی
زیباترین راه
به مرگ است...!

این یاد تو، و من
افسانه ای شده ست
ماه و پلنگ تر...!