یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
عشق داغیست که تا مرگ نیاید نرودهر که بر چهره از این داغ نشانی دارد...
تا زنده ایم قسمت ما غیر داغ نیست...
از یار داغ دیدم و از روزگار همچشمی به روزگار ندارم به یار هم...
نمی تواند فراموشت کند، سیب...با دندانی..که از داغ تو،بر سینه دارد ......
می کشد خاطره های تو در این ماه مرا ماه خرداد،عجب داغ غریبی دارد.....
بی گناه قلبمچشم نداشتاما چه داغ ها که ندید...
عشق انسان را داغ میکنهو دوست داشتن پخته،هر داغی روزی سرد میشه، ولی هیچگاه پخته اى دیگر خام نمیشه ....
ظلم است مرهم لطف از ما دریغ کردنچون داغ سوزناکیم چون زخم دَردمندیم...
تنور می سوزد ترازو اه می کشدما،هرغروب بایک بغل داغ سنگک به خانه بازمی گردیم .//...
درخت آزاد هم یک روز هیزم می شود.طوری بسوز داغ بگذاری روی آتش....
