متن آریا ابراهیمی

به دنبال طلوع ام

با چراغِ خاموش...

آریا ابراهیمی

وسوسه شده ام
دوباره سیب را گاز بزنم ،
می خواهم تبعیدی سیاره ای
دیگر شویم ؛
من باشم و تو...


آریا ابراهیمی

آنقدر از تو سروده ام
از دفتر سپید شعرم
واژه واژه
عشق میبارد...!

آریا ابراهیمی

تا وقتی که باور نکنی ضعیفی ،
ضعیف نیستی...

آریا ابراهیمی

به مادر ایمان آوردم ،
پیامبری ست
کتابش مهربانی...

آریا ابراهیمی

کوه ، اگر به حرف بیاید از پدر
می گوید...

آریا ابراهیمی

آخرین حد وفا ، یاد تو بود
تنهایم نگذاشت ...!



آریا ابراهیمی

در من ، عمیق ترین تمدن تنهایی مدفون است ...!



آریا ابراهیمی

و نگاهی

پنجره

باران

شد..!

آن سوی مرز خیال
ابرکی
می بارد