نه جانم کسی بعد از کسی نمیمیرد! زانوی غم بغل کرده ای که دلش برایت بسوزد تا شاید برگردد؟! اصلا برگردد که چه؟! بلند شو؛ چایی بنوش! پنجره را باز کن... طلوع را دیده ای؟ کدام غروب تا آخر، غروب ماند؟ صورتت را لمس کن... خودت را ببین؛ خودِ دوست...
جنگجو نبودم اما جنگیدن را خوب یاد گرفتم! در هیچ میدانِ جنگی تن به تن نجنگیدم، در هیچ میدان جنگی کسی را نکشتم... در هیچ میدان جنگی نبودم اما زخم هایم بسیار است... در میانِ تمامشان زخم هایی که از پشتِ سر خورده ام بسیار دردناک تر است و نفس...
پدر...! تنها یک نام نیست... مردی است که چرخ یک زندگی را با تمام سختی هایش میچرخاند ... یک کوه است... کوه استقامتی که بودنش، عجیب دلت را قرص میکند...!
پرده رو که کنار زدم دیدم کل خیابون، ماشین ها ، پشت بوم خونه ها... همه جا و همه جا، همش سفیدپوش شده....! انقدری جا خوردم که انگار تا حالا برف ندیدم! حسی که دارم شبیه به اینه که یهو از خواب بیدار بشی ببینی زمان خیلی رفته جلو یا...
عجب هوایی دارد این اسفند درست مثل هوای رفتنِ تو! همانقدر دلگیر، همانقدر بارانی ...
دگرگون حالمان را... تحویل کن اتفاقات خوب را نوروز... تحویل کن شادی و آرامش را برای هر آنکه منتظر آمدنت بود...! مثل معجزه شو اتفاق بیوفت حال خوب! سال نو بر همگی فرخنده باد....
من همیشه اعتقاد دارم زندگی واقعا هیچ چیز بزرگی نداره... و پر از چیزهای خوب و بدِ کوچیکه...! این ما هستیم که با انتخاب های درست یا غلط، به این چیزهای کوچیک ارزش میدیم...! مثلِ دغدغه های زندگی... مثلِ جایگاه آدم ها... حد و حدودشون...! این ما هستیم که خیلی...
گاهی در زندگی با ناراحت ترین قلب و بی اعصاب ترین روح و روان زندگی خواهی کرد؛ دیگه خودتو به در و دیوار نمیزنی، آه و ناله و شکایت نمیکنی، خیلی عادی به روزمره هات میرسی! بی اعتنا خواهی شد و به خودت که بیای متوجه میشی که عادت کردی!...
اولویت شماره ی یک باشید... از اون اولویت هایی که بخاطرتون از برنامه هاشون بزنند... بخاطر شما شده چند لحظه دست از کار بکشند تا به شما جواب بدن... از اون اولویت هایی که به همه چیز و همه کس نه بگن تا برای شما وقت بزارند.... اولویت آدم ها...
همیشه ماندن، ساختن و درست کردن سخت تر از رفتن و رها کردن است! آدمِ ساختن باش نه رها کردن... زندگی آنقدر طولانی نیست که با هم بودن ها را رها کنی....! آنقدر قوی بمان که بساز خرابی ها را... اگر در مسیر زندگی به هر دلیلی خسته شدی؛ جا...
پاییز باشد... جمعه باشد... غروب باشد... و دلتنگی ؛ دلتنگی...! عجب جمعه ی دلگیری داری پاییز !
عشق بهانه ی قشنگی بود برای حال و هوای اردیبهشت! اردیبِعِشق نامِ دیگر روز هایی ست که عشق را نفس میکشید...️
گاهی نمیدانی دلگیری یا دلتنگ؟ خسته ای یا بی تاب؟! خشمگینی یا بی قرار؟ فقط میدانی این حالت را دوست نداری که نداری... و نمیدانی برای رهایی از این حال بی قرار باید چه کنی؟! به کجا چنگ بزنی؟ یقه ی کدام آدم را بگیری ؟ گاهی نمیدانی که نمیدانی...
