متن ارس آرامی

عازم کوچه معشوقه شدم، خواجه پیر ،
حذر داد که سر می شکند دیوارش ،

گاه باید به سر از کوچه معشوقه گذشت ،
بگذار تا که سرم را بشکند دیوارش !

ارس آرامی

گاه باید به سر از کوچه معشوقه گذشت ،،

بگذار تا که سرم را بشکند دیوارش

ارس آرامی

تنها بلای که به سرم می آید
بلای بی تو بودن است!!

ارس آرامی

نان از انتظار تو بیات شد
سرما بهانه بود!

ارس آرامی

زمستان بعد تو،
در حالت تکرارش ماند ...!

ارس آرامی

دل بستم، به دستی که دور گردنم بود ،،

عاقبت مار شد آن ریسمان سیاه و سفید!

ارس آرامی

چشمان تو همان دَرَنده ای است ،

که تِه مانده وجودم را می بلعد!

ارس آرامی

در رویاهایی من تو اغراق آمیز ترین حقیقتی

ارس آرامی

امان از این دلبر که من دارم،

دیگران دل می دهند او زجر!
دیگران دل می برند او صبر!

ارس آرامی

آز آن روز که سر زلف تو پیچید مرا ،،

هیچ آزادی ز بند تو یاد ندارم !

ارس آرامی

گویند همیشه بین عقل و دل جنگ است ،،

ما که عاقل نیستیم تکلیف چیست!!؟

ارس آرامی

همه از کنارم گذشتند ،

به جز تو که از درونم گذشتی!

ارس آرامی

ایوان دل من شده جولانگه تو...!

ارس آرامی

او شعر بود و من شاعرش؛

این بود قصه آفرینش !

ارس آرامی

عاشق شدم، و حالا به قلب خود
آرامش بدهکارم!

من که در باختن بی رقیبم
کاش خدا به دست تو نکند امتحانم !

ارس آرامی

تو از سکوت این اشعار من چه می دانی؟!

ارس آرامی

برگرد بدون تو
این واژه ها جنون گرفته اند!

ارس آرامی

تنها حرفی که بر صدر الفبا نشست

و تاج حروف شد همان میم مثل مادر بود

ارس آرامی

گریه در مرد از شانه کودتا می کند ،

و در زن از قلب...

ارس آرامی

همیشه میگن: چوب خدا صدا نداره ؛،

تا حالا چوب دلت خوردی؟
صدا نه ، ولی خیلی درد داره!!

ارس آرامی

من ندارم آن صبر حافظ شیراز را ،،

غلط می کنی از کوچه معشوقه ما...!

ارس آرامی

گر خطاست سر بی درد را دستمال بستن ؛؛

بی شک سر بی عشق رواست به سنگ کوفتن

ارس آرامی

نفرینم کرد که درد بی درمان بگیری ؛

دعایش قبول افتاد \عاشقش\ شدم!!

ارس آرامی