مقصود تویى... قهوه بهانس... ️
تو بهانه ی منی! به دستِ️ هیچکس نمیدهَمَت...!
هر شب دلم بهانه‌ی تو،هیچ بگذریم امشب دلم دوباره تورا،هیچ شب بخیر
غروب جمعه که می شود بیشتر از هر وقتی بهانه بودنت را میگیرد
غروب جمعه که میشود دلم بهانه ات را میگیرد و تنهاییم طلوع میکند
به هر بهانه ای از خانه می زند بیرون کسی که خاطره هایش پر از خیابان است
دوست داشتنت بهانه است من تو را برای نفس کشیدن میخواهم برای زنده ماندن
بهانه که تو باشی شبم میشود شیرین ترین شب عمر ️️️
من برای زندگی تو را بهانه می‌کنم
کاش یک صبح هوای مرا دلت بهانه کند ...
ولنتاین بهانه است تو خود عشقی
او که می رود بی هیچ بهانه ای... خیر که هیچ شرش کم باشد از روزگارت...!
برگرد در من کسی بهانه ات را میگیرد .
نبض قلبم شده ریتم والس عاشقانه تو همه بند بند وجودم پره از بهانه تو
“بهانه” که تو باشى شنبه ام میشود شیرین ترین روزِ هفته …
خرید ضایعات بهانه است، کوچه، کوچه شهر را می گردم، بلکه تو را پیدا کنم
هوای سرد بهانه بود قلبت برای دیگری می لرزید
همین که به هر بهانه دلم تنگِ توست! یعنی عشق ️️️
تو آن بایدی که شب به بهانہ‌ات خیر است... ️️
بهانه که تو باشی شبم میشود شیرین ترین ️️️
کسی سوال می کند برای چه زنده ای؟ و من برای زندگی تو را بهانه می کنم..
و چای دغدغه عاشقانه خوبی ست برای با تو نشستن بهانه خوبی ست
دلم را به کجای این شهر مشغول کنم که نگیرد بهانه تو را ...
تنم هر روز بهانه ی آغوشت را می گیرد و از این داغ تر جهنمی نیست
