متن انار پاییزی

«زوال»

این تن خسته و بی‌جان را،
این دل گم‌شده در خزان را،
این روح آزرده از زخم زبان را،
این چشم از خواب گریزان را،

لنگ‌لنگان،
کشان‌کشان،
می‌برم
تا حیاط خانه،
تا خیال محو باغچه؛
می‌روم
نزدیک نارنج و گیلاس.

آنجا که گل سرخ، سربلند ایستاده،
به دیدار کفشدوزک...

تو آرزوی محالی 
در خلوت یک کوچه
رویای صبحی دل انگیز
مثل انار
که تعبیر می کند
پاییز را روی برگهایش

در دوری باغبان،
از نوک پستانش ترک برداشت -
انار پاییزی!



شعر: علی نامو
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی