بیو ریشه

سبز سبزم ریشه دارم یک جهان اندیشه دارم
پیش کردم ریش دیدی شیرها در بیشه دارم

یکی گفت : عه درخته!
اون یکی گفت : آره خرمالوعه!
گفت : یه درخت خرمالو داشتیم؛ تو باغچه
قشنگ بود،
شاخه اش شکست و خشک شد.
اون یکی گفت : چه خوب که دوباره جونه زده ،
یکی گفت : چون ریشه داشته، بهار که اومده ؛ خودش سبز...

چون موریانه، بیشۀ ما را ز ریشه خورد
کاری که کرد تفرقه با ما، تبر نکرد

در من عجیب ریشه دوانده ست مهر او
زورم به این درخت ِتناور نمی رسد

تو میخندی،
و دوست داشتنت؛
ریشه میدواند در من

️️️

تو همون فکری هستی که تو هر لحظه ای از سکوت من، ریشه کرده...

️️️
‌‌‌‌

می کَنم ریشه ی عشقت ز وجودم این بار
عشق خندید و بگفت لاف محالی زده ای
.

واسه کسی خاک گلدون باش،
که اگه به آسمون رسید،
بدونه ریشه اش کجاست...

تو شبیه هیچکی نیستی عاشقی و بی حواسی
ریشه کردی تو وجودم تو یه بیماری خاصی

گیرم درخت رنگ خزان گیرد
تا ریشه هست ساقه نمی میرد