بیو غمگین

ای فلک تا کی کلک

ظاهرآبادم و ویرانی درون دارم

شده به یکی انگیزه بدی وقتی خودت از درون داغونی

تنهایی رو دوست دارم چون:
نیازی نیست واسه بی وفایی کسی زار بزنم

اینکه میگن( از دل رود آنکه از دیده برفت )
همش دروغه خیلی وقته از دیده رفته اما وقتی دست میزارم رو قلبم هنوز سرجاشه و جایی نرفته

امروز تو خیابون یکی از کنارم رد شد
قیافش خیلی آشنا بود
آره خودش بود، غریبه ترین آشنای من
همون ی لحظه دیدنش کل خاطرات خاک خورده رو زنده کرد

کل عمرمون با گفتن
ای کاش
گذشت

کی تموم میشن روزای بی تو کی نمیبینم چشمای خیس ازچشمای تومن خیلی دورم نمیرسه به غم دیگه زورم

به پایان آمد این دفتر
حکایت همچنان باقیست...

مینویسم بماند یادگاری
گر نماند روزگاری
این بماند یادگاری..

خدایا نگذر از تمام کسانیکه به
هر طریقی دلم راشکستند!
اشکم را مهمان گونه هایم کردند..
برای همه آنها آهی میکشم که آسمان هفتمت هم بلرزد چه برسد بنیان زندگیشان...
چون حق من این نبود:(

کاش کاش کاش
روزی برسه که تو هم مثل من وسط خنده هات یاد یکی بیوفتی ،گریت بگیره تا بدونی چه دردیه نبودنت...:(

آخه هیچی مثل دلتنگی نیست
همه چی خوبه :)
فقط دل تنگم...

سخت است بخندی و دلت غم زده باشد..
هر گوشه ایی از پیرهنت نم زده باشد..
سخت است به اجبار جمعی بنشینی،
وقتی دلت از عالم و آدم زده باشد:(

کاش دوستی آدم ها مثل رفاقت چشم و دست بود!
وقتی دست زخمی میشه چشم گریه میکنه،
و وقتی چشم گریه میکنه،
دست اشکاشو پاک میکنه:)

هیچ عاشقی بیچاره تر از عاشقی نیست که هم گول خورده باشد،هم عشق میدهد،هم تنهاست...

کاش زندگی از آخر به اول بود،
پیر به دنیا می آمدیم
سپس در رخداد یک عشق جوان می شدیم
سپس کودکی معصوم می شدیم و در نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم

مثل آدمی شده ام که آتش گرفته،اگر بایستد میسوزد و اگر بدود بیشتر میسوزد:(

لو روزَه تِرسِم مَرگِم بی دَنگ بو/
کَفَنَگَم کوتاه بو/
قورَگَم تنگ بو/
هوچ کام لَ دوسیل نانه سَر قورِم/
چَند نَفَر غریبه جمع بونَه دورم:(

عاشقی را شرط اول ناله و فریاد نیست/
تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست/
عاشقی مقدور هر عیاش نیست/
غم کشیدن صنعت هر نقاش نیست...

بعد رفتنت قلبم یخ کرد:(

دلم تنگه برات آخه کجایی🥺

زنده ایم ولی خیلی وقته زندگی نمیکنیم:(

ولی چ فایده دلد باهام نبود خیال و فکرت ی جای دیگه بود :(