بیو خاص
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات بیو خاص
میدانی عزیزم؛
تو مقصر هیچ یک از زخم های من نبودی!
فقط کمی دیر رسیدی...
من برای لمس شدن زیادی شکسته بودم.
دستم را محکم تر بگیر!
شهر پر از آدم های ست:
که دست هایشان...
بوی طناب دار می دهد:)
پرسیدند چه چیزی تو را زنده نگه داشته؟
لبخند زدم و ساعت‌ها فقط از چشم‌هایت گفتم…
گاهی میدانی نمی‌شود،
نمیرسی...
اما باز می‌روی؛
انگار درد نرسیدن
کمتر از درد ایستادن است.
زندگی: طعم هلوی لحظه‌هاست
رنگِ ناب سیب سرخی؛ چون طلاست
ارزشش، بیش از گهر هست و؛ یقین
قدرِ آن، اندازه‌ی جان، پربهاست
بمون با من؛ که هر روز این
صدای تاپ تاپِ قلبم
برات آهنگِ دل داره
برات دل می‌زنه، هر دم
بخند کودکم؛آرام بخند!
در صورتیِ زیبای لبهایت،
گلِ فریاد نهفته است؛
وقتی،
شکوفه‌های مرواریدسان را،
نمایان می‌سازی!
یک بار گفتی:
«دوستت دارم!»
و من صدها بار،
در تنهایی مفرط،
به این حسّ مثبت،
نیک اندیشیدم؛
صدها بار،
«دوستت دارم» را،
تکرار کردم...
سرشار از احساس است،
شعرِ زندگی با تو؛
وقتی که:
صبح،
از مَطلعِ آفتابگردانِ بوسه‌هایت،
شکوفا می‌گردم؛
و شب،
در مَقطعِ شب‌بوی آغوشت،
آرام می‌گیرم!
"دروغ...
حرفی که...
می‌رقصد
روی لبه‌ی تیغ
با لبخندی
خونین..."
"خنجر از پشت، لبخند از روبه‌رو"
"اعتماد، ویران‌تر از هر زلزله"
"من سایه‌ای از تو، و تو خورشید دیگران"
"میان فاصله‌های ما، هزار بوسه گم شد"
"تو در شعرهای من جاری هستی؛ اما دور"
نقطه‌ها
جا ماندند
در پایان
جمله‌ای که
تو
ناتمام
رهایش کردی.
ع
ش
ق
حرفی که
. . .
هیچ‌وقت
به انتها
نرسید
