بیو غمگین

به غمی لبخند میزد که همه چیز را از او گرفته بود.

ساختی ازم یه آدم بی روح و سرد(:🖤🦋

خسته تر از آنم که از درد بگویم...

آدمی دروجودم مرده است،نمیدانم چه کنم!

اِی روح چِرا زِ جِسم دِل نِمی کَنی؟!

من از خوش باوری هایم به ویرانے رسیدم..🌱️

در رفتن هیچ چاره ای نبود ، و در ماندن هیچ امیدی.

یه لحظه حس کنی نداریشو قلبت بمیره

پرسید در چه حالی؟
پاسخ ز دیده ام ریخت...!!

ارس آرامی

و تو چه می دانی از درد؟

خسته ام از جماعت
زنده کش مرده پرست...

تنها اشک است ،
ک میداند غم ازچشم افتادگی را...
@roshangeram

جوان بودم که
ناگه پیر شد دل...💔
.

من تمامم پر از این حالتِ بی حوصلگیست .

گفت جسدم را بنداز دریا
گفتم چرا؟
گفت :جسدام را ماهی ها بخورند
بهتراز این است
که آدم خوارهای زمینی بخورند

نیامده بود بماند
آمده بود
آوار ببیند
برود

غم

غصه داره


ماندگاره

پاییز، رنگِ زندگیِ پُر غمِ من است

از یه جایی به بعد میبینی دیگه چیزی برای از دست دادن نداری...

خنده را معنی به سرمستی مکن
آنکه میخندد غمش بی انتهاست

یه مدت از نبودت میگذره:)

در این پاییز زرد

برگ ها می ریزند

من هم ، مثل آن ها

🍁🌿🍁


تو رفتی و دلم پاییز گشته


غم و اندوه من لبریز گشته


دلم پر گشته از برگ طلایی


عزیز من عزیز من کجایی


شهناز یکتا

دل تنگ تو ام
مثل کودکی که
روز اول مهر می گرید
از رفتن مادرش
من نیز
از مهر، نه ،
از بی مهری می گریم

حجت اله حبیبی