عشقم به تو نوشتم یک قصه ی خیالی در انتظارت بودم بازم در این حوالی دیگر نمانده در من حسی برای ماندن از هرچه آرزو بود این سینه گشته خالی به روی شیب شیشه با گریه خنده کردم دیدم که روزی آید از انتظار پیرم شاید چنین نوشتی از تو...
گریه می خندم روی شیب شیشه ای که جدا کرد مرا از خوشبختی یک دست بی سامان بر آن خم کردم بی فایده و عاجزانه، چندان که بتوانستم فاصله ی کوتاهی بود دلم را از آرامش فراخوانده اما بودن آن سوی شیشه، تنها گناه من بود
سیب سرخ می چینم از درخت حوا و آن را به حوض ماهى می سپارم تا به دست تو که دست در پاشویه ام دارى برساند نقش ات گردش ماهى هاست در آبى کاشى رنگ گناهى که آسمانى است فیروزه سمیعی 🦋🍎
جزعشق تو گناهی نیست در نامه ی اعمالم
سیر نمی‌شوم ز تو نیست جز این گناهِ من
دوست داشتنت گناه موردعلاقمه . . .
سبحه بر کف،توبه بر لب،دل پر از ذوق گناه معصیت را خنده می آید ز استغفار ما
گذشته ای که در گناه سپری شده باشد بار سنگینی است!
چه گناهی؟ تو مرا تنگ در آغوش بگیر تن تو عین بهشت است، جهنم با من…
دریغ از یک سیب همه را گاز زدند گناه
کافر باشد که با لب چون شکرت امکان گنه یابد و پرهیز کند...
اگر گناه تو هستی خدا کند که خدا جزای آخرتم را در این جهان بدهد
گر تو گناه من شوی توبه نمی کنم ز تو جام لبت بنوشم و باز گناه می کنم
