امیدواری من در جهان وصال تو باشد
که در بهشت بُوَد هر که در خیالِ تو باشد
کمرنگ شو اما همرنگ نه!
یکی تو راست میگی، یکی چوپان دروغگو!
دفترشعرم خلاصه دردهایم است....
نادیده گرفتیم فکر کردن کوریم!
دلی چو آینه دارم همین گناه من است
برخی شبند باقی ستاره اند. _واسکو پوپا
وُلتِر: سادگی شخصیت نتیجه ی پیچیدگی فکر است
بی تو تاریک نشستم، تو چراغ که شدی؟
ساز زندگیه ما رو درد کوک شده
ترسناک ترین سقوط افتادن از ارتفاع نگاه تو بود.
دلم ابری ست ، کجایی همه ی شادی من؟!
عادت کنیم که عادت نکنیم...
تو روشنیِ قلبِ منی خودم را به هدر نداده ام.
بی هوا اول صبح سخت هوایت کردم...
بن بستِ دلم را تو فقط عابر باش
اعتماد؛ اشتباهِ همه ی ماست
وقتی دهنت پر از دروغه حرف نزن
فکر کردی زدی و رفتی... فقط ببین کجا گیرت میارم
او قندِ روزهایِ تلخ من است.
نبوده ، نیست و نخواهد بود عزیزتر از تو برای من
در دل و جان خانه کردی عاقبت
جاده موفقیت و شکست اغلب اوقات یکی هستند.
