متن بی مادری

کودک که بودم آتش‌افروزِ جهان بودم
بی مامان، دنیا به چشمم تیره‌سان بودم
می‌خواستم گر مامان پنهان شود از من
آتش زنم عالم، ز داغش بی‌امان بودم
امروز اما شعله‌ای هم در دلم نیست
خاموش‌تر از سایه‌ی یک باد و جان هستم
نه شوق پرسیدن که او اکنون کجای دل...

نمی دانم درد بی مادری چگونه ست!
اما وقتی مادر در خانه نیست
شهر هم از شلوغی خالی ست.





شعر: تنها محمد (شاعر کورد ساکن ولز)
برگردان: زانا کوردستانی

تو که نیستی ، هر که هم باشد
مثل رنج نامادری ست
افزون بر درد بی مادری.