تو شبیه ستاره ی سحری، طلوع که می کنی، شبش دیگر دلخوشم و تا سحرگاه مستم و سرخوش. شعر: خالد فاتحی گردآوری و نگارش و ترجمه ی اشعار: زانا کوردستانی
کدخدا غارت ده کرد و هنوز مردم آن سرخوش از قصه ی چوپان دروغگو هستند
از بس که چشم مست در این شهر دیده ام حقا که می نمی خورم اکنون و سرخوشم
قامتش از جنس یک دیوار بود چشم هایش مست و آهو وار بود سرخوش از این لحظه ی دیدار بود من هم از شوق حضورش بیقرار واژه هارا بر زبانش میکشید دست لای گیسوانش میکشید داشت از جانم به جانش میکشید عقل من دیگر نمی آید به کار... مثل او...
چه سرخوش است جمعه بی خبر از دلمان،با طلوع زود هنگامش و از غروبی که جانمان را میگیرد تا به سر آید
آخرِ هفته که شد ؛ دلت را به دلِ خیابان بزن با بیخیالیِ جاده همراه شو ... فراموش کن هفته ات چطور گذشت ، مهم نیست شنبه قرار است چه اتفاقاتی بیفتد ، و مهم نیست چقدر مشغله رویِ هم تلنبار شده روزهایِ رفته را به بادِ فراموشی بسپار و...
