شعر کوتاه

تو را در آغوش می گیرم
اما شبیه تراشی که مدادش را تمام خواهد کرد ،

غمگینم .

باکدامین
نام بخوانمت
،
تو
تمام
نام ها را
زیبا کرده ایی...

چشم باز کردم
درسکوت
برف
آمده بود
و بی خبر
تو رفته بودی
به دنبالِ پاییز
و اینگونه
زمستانِ سرد تنهایی
آغاز شد...

سرخی نامت
عشق را
سینه ریزی می کند
بر گردن تاریخ

باد صبا

در چشمان معصومت
پرواز میکند
پرنده ی امید

-بادصبا

قله ی کوه ؛
با اولین برف سال
رویایی در سرم

و چقدر یک فصل کم است


برای باریدن تو


کاش لااقل کلاغی بودم؛

بی لانه

بر دیوار خیال
می رقصند
سایه های عشق

باد صبا

آن گاه
که به یاد می آورم
نجوای عاشقانه ی قلبم را
که تو را می خواند
سکوت لحظه های بی تو
آتش می زند
بال و پر احساسم را

-بادصبا

ئەم سەری ساڵ و بنی ساڵە درۆیە!
من ئەو ڕۆژەی
تۆ تەشریفی تێدا دەهێنی دەکەمە یەکەم ڕۆژی خۆمی،
مانگی خۆمی، ساڵی خۆم،
من ئێستا وەستاوم و چاوەڕێم
چاوەڕێی ساڵی «دووهەزار و تۆ»م.
◇
شروع و پایان سال دروغ است!
من آن روزی را که تو در آن می آیی،
نخستین...

خۆشتم دەوێ و پەیوەستەم پێتەوە،
وەک پەیوەستی هەمزە بە سری ئەلفەوە!
◇
دوستت دارم و وصلم به تو،
مانند اتصال همزه بر سر الف!





شعر: توانا امین
برگردان: زانا کوردستانی

هەندێک کەس لە واقعیدا وندەبن
لە خەیاڵدا بۆیان بگەڕێیت
کەچی من لە خەیاڵدا ونبووم
و لەسەر ڕێگەی واقیع سۆراغی خۆم دەکەم!...
◇
عده ای در واقعیت گم شده اند و
در خیال باید پی شان گشت،
و من در خیال گم شده ام،
اما در واقعیت سراغ خود می گردم....

گوتی ئەگر بمری و لەو دونیا پێت بڵێن:
یەک ڕستەمان لەبارەی ژیانەوە بۆ بڵێ، دەڵێی چی؟
وتم دەڵێم
هیوادارم جارێکی تر سوعبەتی وا بێتام لەگەڵ من نەکەنەوە!
◇
مرا گفت: اگر بمیری و در دنیای دیگر بپرسند که،
جمله ای درباره ی زندگی بگو، چه خواهی گفت؟
گفتم:
- آرزو...

لە ئەلبوومی ژیانی هەمووماندا،
وێنەیەک هەیە،
که وێنەگەرەکەیمان
لە خۆمان خۆشتر ده وێت...!
◇
میان آلبوم زندگی همه ی ما،
عکسی هست،
که عکاسش را
از خودمان بیشتر دوست داریم...!



شعر: توانا امین
برگردان: زانا کوردستانی

حەزم لە ماڵێکە پەنجەرەکانی گەورەبن؛
هەست دەکەم ئێمە دروستکراوین
تا تەماشا بکەین...
◇
دوست دارم تمام خانه ها پنجره های بزرگی داشته باشند،
ایمان دارم که ما خلق شده ایم
تا از دیدنی های جهان لذت ببریم.


شعر:توانا امین
برگردان: زانا کوردستانی

ناخودآگاه درون سر من می پیچد

گاه یک زمزمه ای

راست میگفتی سپهری

زندگی کوتاه است!

آخ آن بیت عزیزت چه شنیدن دارد

نه تو می مانی نه اندوه

و نه هیچ یک از مردم این آبادی

همگی مدفونیم

خوب میدانی
ساده هستم
و با تمام سادگی ام
ریشه دواندم در تو
چون نهال کوچک باغ
که با طلوع هر سپیده
قدّ می کشد
تا شانه های آفتاب
بیا
تا شکوفه بزند
شاخه سبز رویاهایم
بیا و کنارم باش
تابا تبسم نسیم بهاری
لبریز شوم از بودنت

بادصبا

همچون ساحلی
خسته از ثانیه های دلتنگی
دستخوش طوفان بی مهری ات می شوم
که امواج خواستنت
با هر جزر و مدی 
می کشند تخته پاره های آرزویم را
به سرزمین بغض ها
و حسرت ها

بادصبا

آخرین جمعه پاییز منی
تو نقاب از رخ رنگین بردار

نسرین حسینی

کجا به شکاندن تو فکر خواهم کرد ،
خوش دل !


من به تکسیر دانه هایت

دل خوش نیستم

ڪاش
برفی ببارد
براین تاریڪی دل!


پروانه فرهی(پرر)
۱۴ دوصفر مهر ۴

در اقلیم زنانگی ام!
باید زود تر بخوابم ،
دارم بیداری می بینم ..


صدیقه بیگلری

کی موهاتو وا کردی!
که اینگونه ،
شاهد سقوط آبشار گیسوان تواَم..

صدیقه بیگلری

ساعت ها دیوانه شدند
وقتی ماه ها از تو بی خبر ماندم. .

صدیقه بیگلری