متن علیرضا رنجبر

دل شکستی و شبی یک نفر از جنس خودت
خنده ای تلخ به چشمان تَرَت خواهد کرد

حال_خراب_حضرت_پاییز_مال_من

ای عشق! ، آیه آیه ی قرآن به نامِ تو
آغازِ آفرینشِ انسان به نامِ تو

حالِ خرابِ حضرتِ پاییز، مالِ من
شأنِ نزولِ سوره ی باران به نامِ تو

گاهی بهار و گاه خزان، فصلِ شاعریست
این را بزن به نامِ دلم، آن به نامِ تو

تنها نه...

اجازه هست بگویم پس از تو حالم را؟؟
شبیهِ حالِ درختی که در زمستان است

من دوست دارم تا ابد با تو بمانم
با هر که می بینم کنارم فرق داری

دلگیرم از آنکس که باید باشد و نیست
قم را تصور کن که سوهانی ندارد

اصلا چه حالی می شوی وقتی ببینی_
مازندران، یک روزِ بارانی ندارد؟

من کیستم دور از تو؟ اسمی بی مُسمّا
آن عیدِ قربانم که قربانی ندارد

در مسیر تو اگر چه هر بلایی دلکَش است
یک نفس مهلت بده؛ این درد اسمش آتش است

اشکِ ما را در نیاور، همزبانی پیشکش
خرمن ما را نسوزان، مهربانی پیشکش

دست در دستِ رقیبان تیر بر قلبم نزن
در میانِ معرکه پادرمیانی پیشکش

دزدِ ایمانِ دلِ چون بید لرزانم نباش
از من و عهدی که بستی پاسبانی پیشکش

عاملِ دیوانگی های منِ مجنون نباش
مهربانی کردنت با...

شب به شب ، ماه مبارک، تلخ و شیرین میزنم
زُلبیا و زود بیا را پاک قاطی کرده ام

حال خراب حضرت پاییز،
مال من
شأن نزول سوره ی باران،
به نام تو
تنها نه من به مهر تو،
آذر به جان شدم
دلتنگی دقایق آبان
به نام تو.