متن نظامی

پروردهٔ عشق شد سرشتم
جز عشق مباد سرنوشتم

همه عالم تن است و ایران دل

بساز ای یار با یاران دلسوز
که دی رفت و نخواهد ماند امروز

دل من کجا پذیرد عوض تو دیگری را
دگری به تو نماند، تو به دیگری نمانی

چو رفتم جهان را چه اندوه من!

یک امروز است ما را نقد ایام
بر او هم اعتمادی نیست تا شام

ای نام تو بهترین سر آغاز
بی نام تو نامه کی کنم باز…

نظامی

فلک جز عشق محرابی ندارد
جهان بی خاک عشق آبی ندارد

دوستی هر که ترا روشن است

چون دلت انکار کند دشمن است

بی عشق مباد سرنوشتم

غمین باد آنکه او شادت نخواهد

خراب آنکس که آبادت نخواهد

خدایا جهان پادشاهی توراست
زماخدمت آید خدایی توراست

سایه شکن باش چو نور چراغ

یکی مرغ برکوه بنشست و خاست

چه افزود بر کوه بازو چه کاست

من آن مرغم و مملکت کوه من

چو رفتم جهان را چه اندوه من

ز چینی به جز چین ابرو مخواه

ندارند پیمان مردم نگاه

سخن راست گفتند پیشینیان

که عهد و وفا نیست در چینیان

بی باده او مباد جامم...

مرا تا دل بُود ، دلبر تو باشی ...️

عاشق شده ام بر تو تدبیر چه فرمایی

از راه صلاح آیم، یا از در رسوایی؟

دهانِ جز من از جام لبت دور ...

زِ جان شیرین تری ای چشمه ی نوش..

عقل شده شیفته روی تو

️️️

همه عالم تنست و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل
چونکه ایران دل زمین باشد
دل ز تن به بود یقین باشد

همان بازی کنم با زُلف و خالت
که با مَن می‌کند هر شب خیالت

گر چه شده ام چو مویش از غم
یک موی نخواهم از سرش کم

گر چه ز غمش چو شمع سوزم
هم بی غم او مباد روزم