شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
هوایم را ز سر بردی هوایت را ببین دارمتویی نامهربان اما هنوزم دوستت دارم اعظم کلیابی بانوی کاشانی...
هوا هوای بوسه های پی در پی و آغوش های تمام نشدنیست ️️️...
حواکه باشیبعضی هاهوابرشان می دارد که آدمند...
سرد است هوابیرون اگر میرویدستهای مرا هم با خودت ببر!...
یک ریسمان فِکندی ، بردیم بر بلندی ؛من در هوا معلق و آن ریسمان گسسته !...
به هوایی که دهد مژده تو جان بدهم...
با اینکه هوای جهان خوب نیستبه عشق تو دارم نفس می کشم!...
یه جوری ببوسم که معلق شیم تو هوا...
دارم خفه می شومچقدر هوا از تو خالی است...
کاش به جای دلم گلویم تنگ می شد/ هوا نمی رسیدو خلاص......
رفتنت اول طوفان نفس تنگی هاست بنشین شهر دلش باز هوا می خواهد...
هرجا هوا مطابق میلت نشد برو . . .فرق تو با درخت همین پایِ رفتن است...
عطرِ تو دارد این هواسر به هوا ترینمنم ......
