اگر قلب می توانست فکر کند، می ایستاد.
آدمی به نسبت چیزهایی که می تواند رها کند، ثروتمند است
دلتنگی آن است که جسمت نتواند به آن جایی برود که جانت به آنجا می رود.
حلزون به همان روشی که من دوست دارم زندگی میکند: او همیشه خانه اش را با خود حمل میکند.
فرانسواز راشمول: من برای تنفر داشتن تربیت نشده ام، تربیت شده ام تا عشق بورزم!
حقیقت همیشه هیجان انگیز است، پس حقیقت را بگو. بدون آن زندگی راکد است.
من فکر می کنم که همیشه ذره ای دیوانگی برای خلق سر نوشتت لازم است
با قلبی آهنی به جنگ زندگی بروید. زیستن نوازش شدن نیست.
یک راه مقاومت بیشتر نمانده است: جدی نگرفتن جهان.
این که بگذاریم رفتاری بی جواب بماند، گاهی می تواند نشانه بلوغِ ما باشد.
چگونه ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﺎﻭل های ﮐﻒ ﭘﺎﯾﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﯿﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ، ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟
مهم نیست چند سالمان باشد؛ چهارده یا چهل، وقتی عشق می آید بی سن و سال می شویم ...
براى هر کس پنجره اى باید تا در برابرش نشسته و بتواند همه چیز را فراموش کند
گاهی ما برای کسانی دل می سوزانیم که نه به خودشان رحم می کنند نه به دیگران !
کسی که سکوت را درک نمی کند احتمالا حرفت را هم نمی فهمد
پست ترین انسان کسی است که خوب بودن کسی را بر حسب زرنگی خود بگذارد.
در دوره های بحرانی دو چیز همیشه انسان را خیلی خوب نجات داده یکی هنر ، یکی طنز
یکدیگر را در آغوش بکشید پیش از آنکه مرگ عزیزی از ما را نشانه بگیرد!
شهر از صدا پُر است ولی از سخن تهی...
تعداد کمی از آدم ها دقیقا همانی هستند که در ظاهر به نظر می رسند
و زیباتر از آن نیست که پس از تاریکی های بسیار دوباره نور بر تو بتابد
من برای سیاره ای دیگر ساخته شده بودم، مقصدم را اشتباهی آمدم.
به جایِ هدف گذاری، آرزو انتخاب کن یه آرزویی که بتونه بستر مناسبی برای تمامِ هدف ها باشه
مکان ها هیچ ارزشی ندارند وقتی که از وجود کسانی که دوستشان داریم خالی اند
