متن sms

عزیزم! عشقِ من! احساسِ جانم!

صفای لحظه‌هایی؛ مهربانم!

بمان در شورشِ دریای قلبم؛

که با تو، شعرِ خوشبختی بخوانم!

به قدرِ خوبیِ قلبِ شریفت

نکورفتار با خلق جهان باش

من بریدم از همه،
غیر خیال بودنت.

خیال چشم تو کافیست.
که دیوانه کند دل را.

درد میکند،
جای نبودنت در آغوش خیالم.

لبریز ز دلتنگی است.
این حال پریشانم.

دلداده یِ آن باش که در آیِنه دیدی

دنیای بدون تو، عجب بی رحمه.

با خیالت، زندگی ها کرده ام.

دگر نیست،
و این آغاز دلتنگیِ من است.

خیال با تو بودن،
قشنگترین حال من است.

شب است‌و، بی‌قراری، سهم دل شد

دوباره، انتظاری، سهم دل شد

ستاره، در ستاره، چشمکِ مهر

و حسّ بی‌شماری، سهم دل شد

تو دیدی که: به قلبم درد، جاری‌ست
همان دردی؛ که تب می کرد، جاری‌ست
نخواندی حسّ پردردِ دلم را
هنوز آن التهاب سرد، جاری‌ست

تو هم مثل منی؛ دلتنگ و خسته

درون سینه‌ات، مهری نشسته

از احساسِ دلت، گل می‌تراود

به دشتِ باورِ من، دسته دسته

تمامِ حسّ قلبِ عاشقم را
به گردِ سینه‌ات پروانه کردم
تو را بوسیدم و بوسیدم از نو
میانِ نبضِ قلبت خانه کردم

درونم پر ز دلتنگی ایست، ولی چشمم نمی بارد.

واسه بیداریِ شبهام، خیال چشم تو کافیست.

من سرودم، عاشقی را پُرتپش
با صدای جیغِ الماسِ دلم

غم نبودنت بد به جانم ریشه زده.

خودش که نیست،
ولی غمش یار من است تا به ابد.

چه دردهایی که در نبودنت، به جان خریدم.

دست هایت را دوست می دارم

مثل سابق پیشِ چشمانم نداری جایگاه...

روزِ سعدیِ بزرگ‌و، روزِ نثرِ پارسی
بر دلِ اهلِ ادب، بادا نفس‌زا و، نکو