تو مرواریدی که در اعماق آب های تاریک درونم گم شدی،
باید تمام این آب ها را قطره قطره بگردم،
کشتی به دنبال کشتی، امواج را بپایم
تور به تور، ماهی ها را بررسی کنم
عمیق ترین ریشه های گریه هایم را بکاوم
ضربات روحی ام را بر تن آب پخش کنم
شاید تو آنجاها باشی!
شاید به طریقی بیابمت...
شعر: بختیار علی
برگردان: زانا کوردستانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
