آینه را برعکس بگیر چشم هایت...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
آینه را برعکس بگیر
چشم‌هایت را پشت سر بگذار
موهایت را به دیوار آویزان کن
ببین
دنیا هنوز هم کج است
درخت‌ها وارونه راه می‌روند
ابرها روی زمین می خوابند
کبوترها سکه می‌اندازند
برای گدایانی که در آسمان دعا می کنند
عزیزم
به خودت نگو:
"من کافی‌ام!"
سایه‌ات می‌خندد
کفش هایت برایت دست تکان می‌دهند
و ساعت
دقیقه‌ها را از نوک پاهایش آویزان می‌کند
پس یادت باشد
امشب
خواب‌هایت را در جیب بگذار
و با چراغ خاموشت حرف بزن
شاید به تو بگوید
چرا ماه همیشه از سقف چکه می‌کند
فیروزه سمیعی
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، جهانی وارونه و سورئال را به تصویر می‌کشد که در آن هنجارها بر هم ریخته‌اند. شاعر با استفاده از تصاویر عجیب و غریب، مانند درختان وارونه و ابرهای خوابیده، احساس پوچی و بی‌معنایی را منتقل می‌کند. "کافی بودن" به چالش کشیده می‌شود و در نهایت، رازهای ناشناخته‌ی جهان و احساس سردرگمی شاعر به مخاطب القا می‌شود.