تو را سال ها پیش در...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
تو را سال‌ها پیش
در خوابِ گندم‌زاران دیده بودم،
با چشمانی که دریا را
به زانو در می‌آورد.
می‌آمدی…
نه از کوچه، نه از خیابان،
از دلِ دعاهایی
که هر شب بی‌آن‌که بدانم،
نام تو را زیر لب می‌گفتند.
و حالا که رسیده‌ای
نه چون غریبه‌ای
که پیدایش کرده‌ام،
که چون خودم،
که گم‌ات کرده بودم…
می‌فهمم:
عشق، بازگشت نیست،
نه آغاز و نه پایان—
عشق، خانه‌ای‌ست
که همیشه روشن مانده
برای روزی که
تو در بزنی...
گلناز توکلی بهروز
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، دیدار دوباره با معشوقی را توصیف می‌کند که گویی از پیش مقدر بوده است. عشق، نه شروع و نه پایان، بلکه خانه‌ای همیشه‌روشن است که منتظر بازگشت معشوق (یا شاید کشف دوباره او) بوده است. او نه غریبه‌ای تازه وارد، بلکه بخشی از وجود شاعر است که گمشده و دوباره یافته شده.