تو بلد بودی نکاری که عادت...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
تو بلد بودی نکاری، که عادت ندم به ریشه داشتن...
ولی من هنوز
به شکفتنت،
هر بهار،
دل‌خوشم
باران کریمی آرپناهی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
شعر بیانگر این است که گوینده می‌دانسته طرف مقابل توانایی ریشه دواندن و پایدار بودن را نداشته، اما با این وجود، هر بهار به شکوفایی او دلخوش است. این نشان از عشق و امیدِ گوینده به رغم آگاهی از ناپایداری رابطه دارد. عشقِ با وجود دانستنِ عدمِ دوام.