متن دلشکستگی عاشقانه

تو بلد بودی نکاری، که عادت ندم به ریشه داشتن...
ولی من هنوز
به شکفتنت،
هر بهار،
دل‌خوشم

خانه ام ویرانه شد،
وقتی نگاهت به نگاه دگری دوخته شد.

روزی به خودت می آیی و میبینی
هر چقدر برای  بودنش جنگیدی
او برای نبودن تلاش کرد
هر چقدر برای جای خالی اش جنگیدی
او برای نیامدن تلاش کرد ...
از یک جایی به بعد  میفهمی که باید کنار آمد
با خودت
با نبودنش
با جای خالی اش
با نخواستنش!...

ای چشم‌تو سیاره‌‌و ای زاده‌ی تبریز
لبخند بزن بر منی حیران غم‌انگیز

من رعیت‌و تبعید‌و سر افتاده‌ی صد حرف
تو دوختِ شه‌ی خنده کنان مثل فرنگیز

لبخند بزن تازه بمان مثلِ گل یاس
غرق تو ام این عشق نه جرم است‌و نه جایز

زلفت چو شب‌و پیچ‌و خمش موجِ خروشان...

قلبم
شکارچیِ کارکشته‌ای است
هر بار نگاهم به تو افتاد
حرفِ عاشقانه‌ای
از عمق وجود
از پا افتاد!!

دیگه میخوام اسمتو تو گوشیم عوض کنم
میرم هرجا دلم بخواد هر موقع هوس کنم
میخوام بشینم با هرکسی که هست دورم
زنگ بزنی زنگ بزنی زنگ بزنی قطع کنم
من میخواستم بمونم نشد که بشه
لطف کن حال منو نپرس که بهت نمیگم
برو خوش باشی بی من...

غرورم را به زانو نشاندم ،تا غرورت ب اوج برسد

و
چه دوستت دارم ها
که نشد باتو بگویم