تا که با نام تو مادر...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
- خانه
- متن ها
- متن اشعار اعظم کلیابی
- تا که با نام تو مادر...
تا که با نام تو مادر می خورد شعرم رقم
می تراود چشمه های ذوق از چشم قلم
تا به نام نامی ات آغاز،کردم شعر را
بیت ها بیت المقدس شد غزل شد محترم
من در آغوش تو فهمیدم زبان عشق را
در دهانم واژه ها گل میکند هر بازدم
شادی من دیدن لبخند بر لبهای توست
آه میمیرم اگر. باشد به چشمان تو غم
خوب میفهمم دلیل خستگی های تو را
خوب میدانم دلیل خستگی هایت منم
زیر پای تو بهشت است و بهشتی می شوم
روی چشمانم اگر یکروز بگذاری قدم
با تو آبادم ، همیشه خانه ات آباد باد
بی تو اما من خرابم بیشتر از ارگ بم
برف اگر باریده بر گیسوی یلدایی تو
با بهار رویت از دل می رود رنج و الم
بودنت انگیزه ی ماندن نبودت فاجعه
بی وجودت میرود دنیای من سوی عدم
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، ستایشی عاشقانه از مادر است. شاعر از الهام گرفتن از نام مادر در شعرش میگوید و مادرش را مظهر عشق و آرامش میداند. وجود مادر را دلیل شادی و نبودش را فاجعه میخواند و نهایت عشق و احترامش را به او ابراز میکند. او خستگیهای مادر را به خود نسبت میدهد و خود را مدیون و وابسته به او میداند.