از من شاعر بساز و روشنایی را به دفترم بیاویز؛ زخم واژهها را ببند و نپرس که چرا غمگینم؛ زیرا دهان من سالهاست چهرهام را ترک کرده است...
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.