خزانِ بی تو سرد و غمگین باشد ای نگار من
این فاصله جانم گرفت ، بُرد همه قرارِ من

غروب جمعه می شود وقتی ز تو بی خبرم
آشوب میشود دلم نیست در اختیار من

لبخند تو آرامشِ محض و دعای هر شبم
و روی ماهَت روشنی بخشِ شبانِ تارِ من

دنیا همه زیبایی َش خلاصه در چشمانِ توست
حکم ابد کلامِ تو قند و لَبَت سرخ ترین انار من

حُکم اَبَد گرفته ای در انفرادیِ دلم
هم من اسیر بندِ تو هم تو در این حصار من

پائیز و برگ و نم نمِ باران میان کوچه ها
کاش به جای سایه ام بودی تو در کنار من

تا آه کشیم از سر ذوق بَر شیشه یِ پنجره ها
و شکل قلبی بِکشیم بر پهنه ی بخار من

حسِ میانِ ما کمی فراتر از عشق می رود
دوستَت دارم واژه ای است برای اختصار من

روزی زبانم لال دست در دست اغیار دهی
جشن وصالت نیستم ، بیا تو بر مزار من

احسان قلعه نوئی
ZibaMatn.IR