باور کن!
دل که تنگ باشد،
ناگهان،
وسط جمعی، یک نگاه آشنا
مابین خواندن کتاب، یک جمله آشنا
لا به لای قدم زدن تنهایی، در خیابانی آشنا
در حال خرید میوه، یک عطر آشنا
یا حتی در حال نوشیدن قهوه، در کافه ای آشنا
در حال چک کردن موبایل، عکسی آشنا
و یا پشت چراغ قرمز ایستادن، یک خاطره آشنا...
خودمانیم!
هر چه دل تنگ و رنج دیده است،
از همین آشناهاست؛
آشناهای بی انصاف...
سیده پرنیا عبدالکریمی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
