ترنم بهار، کوچه باغ را دلبرانه می خواند
آرامش خیال،
از ناودانی خانه چکه می کند
زیبایی شکوفه،
عطر سیب می دهد
خاطرات رویایی،
ساده از تونل خیال گذرمی کند
دریاچه به کوچ پرندگان صبح بخیر میگوید
بید مجنون، موهای پریشان در باد را
شانه می زند
آسمان پاره پاره شده از لطافت خورشید
جای سوزن انداختن برای دلخوری نیست
ردپای باران لباس چمن پوشیده
گل را به ضیافت شبنم مهمان می کند
موج میرقصد و دریا شال به گردن دارد
آستر لاجوردی خورشید سر به ترانه زده
تو در چه حالی ......
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
