جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
اسبِ صراحت لگد می کندتمامی شعرهای بی بُته را، وقتی که استعاره در گیجگاه کلمات می چَرَد....
نگاه کن!چقد زیبا از لب کلماتبلند شده ای و جای استعاره نشسته ای مریم گمار...
درختی در خیابانسر تکان می دهدشاعری،پشت کرکره ی خیالدنبال استعاره می گردد....
با آنکه جز سکوت جوابم نمی دهیدر هر سوال از همه پرسیده ام تو رااز شعر و استعاره و تشبیه برتریبا هیچ کس بجز تو نسنجیده ام تو را🕊🌿...
