متن بی همزبانی

چون دلت با من نباشد همنشینی سود نیست

گر چه با من می‌نشینی چون چنینی سود نیست

احساسم نفس می‌زند
در بی‌همزبانی
درد باید دلت را
تا که دردم را بدانی

چه دلگیرم
دوای درد می خواهم ولی از درد افزون تر
به سینه آتشی دارم از آهی سرد داغون تر

چه کردی با دلم یارا که در باور نمی گنجد
از آن دردانه نیکوتر از این دیوانه مجنون تر

دلی که در میان موج سیر و سرکه می جوشد
شقایق...

جانا ! من از دردِ نهانم می نویسم

از درد با اشک روانم می نویسم

از سردیِ پاییز و از داغ غمِ یار

هر نیمه شب از عمقِ جانم می نویسم

پژمرده ، باغ و گلشن دل از دو رویی

دلتنگم از بی همزبانی می نویسم

چندیست بی خویشم چو...

احساسم نفس می زند:
در بی همزبانی!
درد باید دلت را؛
تا که دردم را بدانی!
زهرا حکیمی بافقی،

کتاب گل های سپید دشت احساس.

آزرده و ملول، ز بی همزبانیم
مفهوم واژه واژه ی درد نهانیم
هر لحظه درد تازه و هر دم بلای نو
پر پیچ و خم خطی ست ،خط زندگانیم
ای پیک پاک مرگ، کی از ننگ زندگی
با این همه درنگ، بگو می رهانیم
با پای پر ز درد، تو...