غروب سردِ زمستان در دل شب فرو می‌ریزد، لحظه‌ها به شتاب گام بر گام در دست سرما می‌سوزد. عشق شکست خورده زیر آسمان بی‌رحم در سکوتِ بی‌پایان یاد تو را می‌جوید. هر شب در آینه‌ی چشم‌ها حسرتِ دیدارِ دیروز چنگ می‌زند به دل. هر آینه نگاه عشق که در آن...
دلتنگم همچون کشاورزی که در خشکسالی در جستجوی باران است. من جستجو کردم، در نماز باران اکنون که تا سقف خانه‌ام نیز باران باریده دل خشک من، هیچ مایل به سبز شدن نیست.
"عشق نافرجام" او آمد، همچو نسیمی که بر سطح دریا نقش می‌زند، نه برای ماندن، که برای بر هم زدن سکونِ آینه‌وارم. نامش را نسیم نگفتند، اما رد قدم‌هایش، بوی بهاری داشت که هیچ‌گاه از پی زمستان نیامد. دل، به شوق فهمیدن، چون مرغی خاموش بر سیم‌های باد نشسته بود؛...
