پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
من چشمانی که تو را دوست دارند را دیدمنمیدانم چرا از خودم به این مرحله رسیدمدستان تو شیرینی از سیب برایم آوردندمنی که به گناه در این در و پنجره آمده امباز هم در این شب تیره، در انتظار تو هستمبیا و به یادگار شبهای بی خواب با من بمانچشمان تو ستاره هایی که روشنیم را فرا می خواندوجود تو در قلبم، شعله ی عشق را از نور می چیندبه تو نیاز دارم در این شبگردی و تنهاییاز گرفتاری شب، با تو به رهایی روشنی آمده ام...
من آن یکی مرغم ققنوسی برآمده از آتش هم بال سیمرغ چهره به چهره ی خورشید فیروزه سمیعی...
زندگی یک فرمول ساده است:من ➕♥️تو ➕ ♥️ما ➕ ♥️دنیای ♥️...
عشق مانیازمند رهایی استنه تصاحب...
امیّد ِ رهایی نیست ، وقتی همه دیواریم...
امید رهایی نیستوقتی همه دیواریم .....
رهایم نکناین بال و پرآسمان نمی خواهدآغوش تورهایی من است...
ای آنکه ز هِجر تو ندیدیم رهایی ؛باز آی که دل خسته شد از بارِ جدایی...
دهه فجر مقطع رهایی ملت ایران است . مقام معظم رهبری...
امید رهایی نیستوقتی همه دیواریم......
من...از قیدت...نمی خواهم....رهایی......
هرچند امیدی به وصال تو ندارم یک لحظه رهایی ز خیال تو ندارم....