پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
قدر روزاى باهم بودنو بدونیدزیاد زنده نیستیم !...
در من بدمی من زنده شومیک جان چه بُوٙد صد جانِ منی...️...
بُریدم از همه؛ برگرد تا که زنده شومو از تمام جهان سهمِ من تو باشی و بس!...
زندگی کردن ،نایاب ترین چیز در این دنیاست !بیشتر آدمها فقط زنده هستند...
هرکس در این جهان برای خاطر چیزی زنده است من برای تو...️️️...
زنده را تا زنده است باید به فریادش رسیدورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود...
مانند کبریتی که روشن شد نمی دانممن زنده ام این روزها یا خودکشی کردم...
چگونه از تو بگذرم؟!وقتی همین دوست داشتنت مرا زنده نگه داشته......
مرا که کشت خدایا، دوباره زنده مگردانکه مُرده طاقت جان کندن دوباره ندارد....
دَر مَن بِدَمیمَن زِنده شَوَمیِک جان چه بُوَدصَد جانِ مَنی......
مرا ببخشکه با دوریتزنده ام هنوز......
روی دیوار هم ،یادگاری بنویسید.آدمیزاد با مرور خاطرات زنده اس...
دلیلی برای زندگی نداشتولی زنده بود....
این شاخ خشک زنده به بوی بهار توست......
مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدمدولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم...
میشه زنده بود و زندگی نکردفقط کافیه تو نباشی...
سال ها شد رفته دمسازم ز دست اما هنوز در درونم زنده است و زندگانی می کند......
من با تو زنده هستم ت️و جان جانی ای ی️ار...
ای عشق، مرا بیشتر از پیش بمیرانآنقدر که تا دیدن او زنده بمانم...